Türk Dil Kurumu Yayınları: 1527, 692 sayfa
Çerkezce 1920’lerde yazılı dil hâline gelmiştir. Yazısı Kiril alfabesini esas alır. Çerkezcenin yazı ve edebiyat dili hâline gelmiş iki lehçesi vardır. Doğu (Kabardey) lehçesi Rusya Federasyonu’nun Kabardey-Balkar ve Karaçay-Çerkes Cumhuriyetlerinde; Batı lehçesi ise Adıgey Cumhuriyeti’nde resmî dildir.
Sözlük, Türkiye’de her iki lehçenin de konuşurları olduğundan iki lehçede hazırlanmıştır. Sözlüğün madde başları, yazı ve edebiyat dili olan iki lehçenin söz varlıkları esas alınarak belirlenmiş, sözcüklerin anlamları da buna göre verilmiştir.
Çerkezce kaynaştıran (polisentetik) dil yapısına sahip olduğundan, Türkçede birden fazla sözcükle karşılanan ifadeler Çerkezcede gövdeye kaynaşmış çok sayıdaki ekten oluşan tek bir sözcükle karşılanmaktadır. Bu nedenle, aynı dil seviyesinde madde başı olarak seçilen Çerkezce sözcük sayısı daha fazladır ve sözlüğün “Çerkezce-Türkçe” bölümü “Türkçe-Çerkezce” bölümünden daha geniştir.
